https://www.dereactor.org/teksten/een-nieuwe-bint
Nu we compleet virtueel gaan in Meta(verse) en daar een kaartje zullen leggen met Mark Z avatar (m/v/x), het verlichte leven van de toekomst, is een ‘Facebook zonder gezichtsherkenning’ je reinste breaking. De realiteit overstijgt de fictie! So what? Daarom hoef je nog geen zielloos GAFA-leven op voorschrift. Probeer eens KLONT, de roman van Maxim Februari. Neen, niet ‘plakkerig’, “Klont is lekker” (Esther Wils), “een grappig boek met een serieuze ondertoon” (Evelien de Nooijer).
Februari (1963, jurist, filosoof) heeft zich de afgelopen jaren toegelegd op het thema ‘mens en machine’, in het bijzonder de digitale ontwikkelingen, de esthetiek van AI en dataficatie. Hij nuanceert dat thema: ‘De wereld is niet vast te leggen in regels en formules. De realiteit zal altijd onvoorspelbaar zijn … Mensen vragen zich dingen af en hebben het te druk om het allemaal zelf uit te zoeken; dus doet hij dat voor hen, hij faciliteert: langs de zijlijn, in het wild veld, met alles wat buiten die wereld van enen en nullen valt: menselijkheid, kunst, plezier … En zoals hij zelf zegt, hij combineert de methodologie van de filosoof met die van romancier.
In hoeverre houden wij zeggenschap over de systemen die we zelf bedenken?
Vandaar zijn ironie en (zelf)spot: ‘De klont was de vijand. Er zaten krolse straatkatten in de klont, en filosofen die sigaren rookten, een verkreukeld blikje Bacardi Cola, een rechtszaak over Afrikaanse bloeddiamanten, een handvol digitale wormen en wat musicerende bonobo’s. En nog veel meer natuurlijk. Maar zo krijg je een beetje een idee.’
Februari schetst zijn personages scherp en met humor. Alexei Krups bv, een ster in het internationale lezingencircuit: “In Milaan of Washington sprong ik atletisch het podium op en ik zei bijvoorbeeld dat de mensen - ‘sinds ze op een huishoudtrapje zijn gaan staan en de goden uit de hemel hebben geplukt’- op zoek zijn naar houvast. De andere leden van de intelligentsia waren iedere keer weer behoorlijk onder de indruk. Ik won er prijzen mee …”. Zijn roem dwingt hem steeds boudere uitspraken te doen. Maar wat weet hij er eigenlijk van?: ‘Niet dat ik dacht dat er iemand achter zat, maar dat was juist het angstaanjagende. Er viel geen gemoedelijke maffia achter te ontdekken, geen oldskool veiligheidsdienst, geen spannende kaste van satanisten of salafisten, zelfs geen hippe kring van hackers, black T-shirts, slimme meisjes en jongens met overspannen verwachtingen van zichzelf die slimme dingen deden met patronen en profielen. Niemand. Louter amorfe verzamelingen instructies die onderling botsten: de klont…”.
Waar gaat het heen? Bodo Klein, technologie-expert op het ministerie van Veiligheid, wordt op pad gestuurd om zijn verdachte uitspraken te onderzoeken. Trouwens, hadden we dat reeds gezegd: Klont is heerlijk. Het gaat over nu, én over alle tijden: liefde, het gezinsleven, witte mannen, sterke vrouwen … Neen: Klont, niet Blond.